1964. België heeft extra handen nodig om het vele, vaak zware werk te verrichten. Ons land sluit akkoorden met Marokko en Turkije. Antwerpen ontvangt hierdoor nieuwe inwoners. Ze kiezen Antwerpen als bestemming om er te wonen, te werken, kinderen groot te brengen en een heel nieuw leven uit te bouwen.
Aan de hand van voorwerpen zoals familiefoto’s, arbeidskaarten, liefdesbrieven en oude filmpjes vertellen Marokkaanse en Turkse Antwerpenaars zelf over de beslissing die hun leven veranderde. Het gaat over werken en wonen op een onbekende plek. Over liefde op afstand. Opgroeien in een vreemde stad. Een nieuwe thuis.
Het gaat over de zilverfabriek Metallurgie Hoboken en glasfabrikant Verlipack. Over het Huurderskollektief. Over Pastoor Verachtert. Over de ouders van Amina die de liefdesgedichten per post nog steeds uit hun hoofd kennen. Over een hoed van de Imazighen. Over Nutella en het Nazar-oog.
Het gaat over hoe de geschiedenis van de stad verrijkt wordt met erfgoed van elders. Met de nieuwe opstelling ‘In Antwerpen’ krijgt de geschiedenis van de stad een hedendaags einde.
'In Antwerpen' kwam tot stand in het kader van 50 jaar migratie en i.s.m. de spoorzoekers, UTV, FMV, Fedactio, Atlas en het Red Star Line Museum.