Sleepboot 70 en drijvende stoomkraan 9 trekken er meteen de aandacht. Beide werden ze jarenlang onderhouden in de droogdokken. Nu liggen ze er opnieuw, maar dan als museumstuk. In hun schaduw ligt de schooltjalk De Gerlache.
Goed beschut in de ateliers liggen nog meer dan 50 schepen en bootjes, elk met hun eigen verhaal. Van ranke houten eenheidsklasses tot geklonken ijzeren binnenschepen. Van alledaagse werkbootjes tot een blinkende autoboot.
Wat zijn ze waard?
In 2018 werd de vaartuigencollectie van het MAS doorgelicht: wat is haar erfgoedwaarde? Een jaar lang werkten we aan een overzicht van de uitgebreide en diverse verzameling, samen met belanghebbenden en experts. Dat leidde tot een rapport over de cultuurhistorische waarden van elk collectiestuk.
Dat rapport is ook het eerste overzicht van deze bijzondere verzameling, die het MAS overnam van het Nationaal Scheepvaartmuseum. Het is een opstap naar een solide toekomstvisie op de collectie.
Meer over dit rapport lees je op de pagina Culturele waardenstelling vaartuigencollectie.
MAS en partners
Op de droogdokkensite vind je niet enkel de vaartuigencollectie van het MAS. Verschillende stichtingen restaureren hier hun historisch schip:
- de oudste nog overblijvende Belgische Ijslandvaarder François Musin van GATAM;
- de houten mijnenveger Oudenaarde;
- het lichtschip West-Hinder van stichting Maritiem Patrimonium;
- Sail Training Association Belgium meert er buiten het seizoen aan met de Rupel en de Williwaw.
Het Vlaams agentschap voor Onroerend Erfgoed werkt er aan de conservatie van de Doelse kogge, een bijzonder middeleeuws schip dat is teruggevonden in het Deurganckdok.
Een unieke samenwerking is er met het Maritiem Museum Rotterdam, dat zorg draagt voor de laatste Antwerpse stadsgraanzuiger. Van tijd tot tijd verruilt die Rotterdam voor Antwerpen.
